Elizabeth Bishop: Unu Arto (One Art)

L' art' perdi ne majstreblas malfacile; ja multaj aĵoj ŝajnas voli nur perdiĝi – ne 'as katastrofsimile. Vi ĉiun tagon perdu senhumile ŝlosilon, nuran horon, sen terur'. L' art' perdi ne majstreblas malfacile. Ekzercu perdi pli, dek-, cent-, ĝis mile: lokojn, kaj nomojn, kien la vetur' celiĝis. Ne 'os katastrofsimile. Horloĝon panjan perdis mi. Subtile foriĝis preskaŭ lasta doma mur'. L' art' perdi ne majstreblas malfacile. Du ĉarmajn urbojn allogantajn brile mi perdis, landojn, regnojn sen mezur'. 'as manko, sed ne katastrofsimile. —Eĉ vin perdante (tiom lind-ĝentile rid-voĉan) venu mi al jena ĵur': Ĉi art' majstreblas ne tro malfacile aspekta 'ĉ (Skribu!) katastrofsimile.

The art of losing isn't hard to master; so many things seem filled with the intent to be lost that their loss is no disaster. Lose something every day. Accept the fluster of lost door keys, the hour badly spent. The art of losing isn't hard to master. Then practice losing farther, losing faster: places, and names, and where it was you meant to travel. None of these will bring disaster. I lost my mother's watch. And look! my last, or next-to-last, of three loved houses went. The art of losing isn't hard to master. I lost two cities, lovely ones. And, vaster, some realms I owned, two rivers, a continent. I miss them, but it wasn't a disaster. —Even losing you (the joking voice, a gesture I love) I shan't have lied. It's evident the art of losing's not too hard to master though it may look like (Write it!) like disaster.