Ĉe Via Krip' (Ich steh' an deiner Krippen hier)

Ĉe via krip’ jen staras mi, Jesuo, mia vivo - Redonas, kion lasis vi Al mi pro donacivo: Jen menso mia kaj konsci’, Animon, koron prenu vi Kaj ĉion rekte ĝuu! Ankoraŭ nenaskite mi, Ja vi por mi naskiĝis, Kaj devigite nur al vi Mi antaŭ kon’ preniĝis: Man’ via ne jam kreis min, La penso tamen ĉeis vin, La mia kiel iĝi - En plej profunda mortmalhel’ Vi estis mia suno, Min plenekipis per lumbel’, viv’, ĝoj’, feliĉ’ en kuno - Ho sun’, per kiu kredes lum’ Firmiĝis en mi vivo-hum’: Vi kiom bele brilas! Rigardas plene mi de ĝoj’, Ne povas satrigardi. Nenio pli en mia voj’, Decidas mi staradi - Ke koro mia faŭkegar’, Anim’ profunda estu mar’, Ke mi vin volas teni -

Ich steh' an deiner Krippen hier O Jesu, du mein Leben, Ich komme, bring' und schenke dir, Was du mir hast gegeben. Nimm hin! Es ist mein Geist und Sinn, Herz, Seel' und Mut, nimm alles hin Und lass dir's wohlgefallen! Als ich noch nicht geboren war, Da warst du mir geboren Und hast mich dir zu eigen gar, Eh' ich dich kannt', erkoren. Eh' ich durch deine Hand gemacht, Da hast du schon bei dir gedacht, Wie du mein wolltest werden. Ich lag in tiefster Todesnacht, Du warest meine Sonne, Die Sonne, die mir zugebracht Licht, Leben, Freud' und Wonne: O Sonne, die das werte Licht Des Glaubens in mir zugericht Wie schön sind deine Strahlen! Ich sehe dich mit Freuden an Und kann mich nicht sattsehen, Und weil ich nun nichts weiter kann, Bleib' ich anbetend stehen – O dass mein Herz ein Abgrund wär' Und meine Seel' ein tiefes Meer, Dass ich dich möchte fassen –