5.29.2013

Alain Souchon: Vidi sub jupojn (Sous les jupes des filles)

Retin' kaj pupil',
'As en knabaj okuloj bril'
Por insida lud'
Vidi l' jupojn de sub',
Kaj l' viva plena tut'
Sorbita de ĉi afer'
De l' insida lud'
Vidi l' jupojn de sub'.

Ili, kun fier',
Ŝtuparetalte', aer',
Malestima rigard', restas venta l' far',
Ili, en dolĉ'
Pri l' vira malfort', scias ja.
Nur ke turniĝas sur la ter'
La robar' kun leĝer'.

Multaj per klopod'
Per kliniĝ', streb', kolotord'
Vidas: jen l' misfortun'
De vivo ve! la resum'
Jen l'tuta fier',
Kun funebroj l'militar'
La morto, la bel',
Kantoj de somer',
La rev'.

Se foje ĝenitaj ili rifuzas
Rigardojn sur gambojn,
Knaboj frenezas
Pro ĝi.
Tiam ekfalu ja:
La viroj aŭ l' ĉasbestoj,
Bieroj, soldatoj,
Ĉiu ajn cervo mova,
Trikolera fanfar'
Ruĝvino kaj verdrabi',
Honoro de l' armil',
Vi estos vir', mia fil'.

Ili, sen fier',
Sur la ŝtuparet', alte,
Petega rigard', ne komprenanta pri l' tut',
En serioz'
Ili pri virmalfort', scias.
Nur ke turniĝas sur la ter'
La robar' kun leĝer'.

Retin' kaj pupil',
'As en knabaj okuloj bril'
Por insida lud'
Vidi l' jupojn de sub',
Kaj l' viva plena tut' – plena tut',
Sorbita de ĉi afer'
De l' insida lud'
Vidi l' jupojn de sub',
La, la, la, la, la...
Rétines et pupilles,
Les garçons ont les yeux qui brillent
Pour un jeu de dupes :
Voir sous les jupes des filles,
Et la vie toute entière,
Absorbés par cette affaire,
Par ce jeu de dupes :
Voir sous les jupes des filles.

Elles, très fières,
Sur leurs escabeaux en l'air,
Regard méprisant et laissant le vent tout faire,
Elles, dans l'suave,
La faiblesse des hommes, elles savent
Que la seule chose qui tourne sur terre,
C'est leurs robes légères.

On en fait beaucoup,
Se pencher, tordre son cou
Pour voir l'infortune,
À quoi nos vies se résument,
Pour voir tout l'orgueil,
Toutes les guerres avec les deuils,
La mort, la beauté,
Les chansons d'été,
Les rêves.

Si parfois, ça les gène et qu'elles veulent pas
Qu'on regarde leurs guiboles,
Les garçons s'affolent
De ça.
Alors faut qu'ça tombe:
Les hommes ou bien les palombes,
Les bieres, les khmers rouges,
Le moindre chevreuil qui bouge.
Fanfare bleu blanc rage,
Verres de rouge et vert de rage,
L'honneur des milices,
Tu seras un homme, mon fils.

Elles, pas fières,
Sur leurs escabeaux en l'air,
Regard implorant, et ne comprenant pas tout,
Elles, dans l'grave,
La faiblesse des hommes, elles savent
Que la seule chose qui tourne sur cette terre,
C'est leurs robes légères.

Rétines et pupilles,
Les garçons ont les yeux qui brillent
Pour un jeu de dupes :
Voir sous les jupes des filles,
Et la vie toute entière,
Absorbés par cette affaire,
Par ce jeu de dupes :
Voir sous les jupes des filles,
La, la, la, la, la...

Originalmuziko
Tradukis: Roland Platteau

5.24.2013

Sarah McLachlan: En Ŝia Am' (When She Loved Me)

Kiam mi amiĝis
Ĉiu aĵo belis nur
Ĉiu kunvivada horo
Jen en mia kor'

Dum ŝia tristec'
Resekigis larmojn mi
Kaj dum ŝi plezuris, same mi
En ŝia am'

Tra aŭtuno kaj somer'
Kunestis ni en plenesper'
Nur ŝi kaj mi kunkune
Laŭŝajne por l' ĉiam'

Kiam ŝi solecis
Mi ĉeestis por konsol'
Ĉiam nur en ŝia am'

Pasis la jarar'
Samrestis mi
Sed ekis ŝi pri fordrivad'
Kaj soliĝis mi

Tamen, mi atendis ĝis
Dirus ŝi
"Ĉiam mi vin amos"

Sola, forgesita
Pensis ne pri rerigard'
Ŝi min alridetis, tenis
Samkiel en antaŭ'
Samkiel tia
Frua am'

Kiam mi amiĝis
Ĉiu aĵo belis nur
Ĉiu kunvivada horo
Jen en mia kor'
En ŝia am'
When somebody loved me
Everything was beautiful
Every hour we spent together
Lives within my heart

And when she was sad
I was there to dry her tears
And when she was happy, so was I
When she loved me

Through the summer and the fall
We had each other, that was all
Just she and I together
Like it was meant to be

And when she was lonely
I was there to comfort her
And I knew that she loved me

So the years went by
I stayed the same
But she began to drift away
I was left alone

Still I waited for the day
When she'd say
"I will always love you"

Lonely and forgotten
Never thought she'd look my way
She smiled at me and held me
Just like she used to do
Like she loved me
When she loved me

When somebody loved me
Everything was beautiful
Every hour we spent together
Lives within my heart
When she loved me

Originalmuziko

5.09.2013

Robert Frost: Restas Nenia Or' (Nothing Gold Can Stay)

'as or' l' unua verdo,
Por l' mondo frua perdo.
Eka foli' 'as floro;
Sed restas nur por horo.
Foli' post foli' ceden.
Ĉagrenen sinkis Eden1,
Krepusk' por l' tago for2,
Restas nenia or'.
Nature's first green is gold
Her hardest hue to hold.
Her early leaf's a flower;
But only so an hour.
Then leaf subsides to leaf.
So Eden sank to grief,
So dawn goes down to day.
Nothing gold can stay.

1: Ankaŭ: Edeno, Edena Ĝardeno.
2: La krepusko sinki|as for por ke venu la tago.

5.03.2013

Sylvain Garneau: La Rivero (La Rivière)

Por ree beligi l' riveron maljunan
Disĵetu ni en ĝin stelamason feran
Kiu en la vesper' brilos verdkorale
Kaj distros dronintojn ŝvebantajn enue

Ellagetan sablon orpluve verŝos mi
Per vortoj amoraj l' akvon mi karesos
Kaj vi, belulino, nuda venu naĝi
L' ondo braĝajn fiŝojn al vi feste sendos.
Pour rendre belle encor la rivière vieillie
Nous allons y jeter des étoiles de fer
Qui brilleront, le soir, comme des coraux verts,
Et qui feront rêver les noyés s’ils s’ennuient.

Moi j’y verserai l’or des sables de l’étang
Et je lui parlerai comme on parle à sa blonde.
Toi la belle, tu n’as qu’à nager nue et l’onde
Animera pour toi mille poissons d’argent.

Tradukis: Stéphane Brault

5.01.2013

Edgar Allan Poe: Vesper-Astro (Evening Star)

Tagmezis somere,
En nokta meztempo;
Kaj steloj, orbite,
Palbrilis, en trempo
De l' pli luma fridluno,
Ĉe planedoj, la sklavoj,
Ŝi mem Ĉieleje,
Radi' al ondlavoj.
Mi rigardis, tempeton,
Ŝian fridrideton;
Tro frida– tro frida por mi–
Jen pasis vuala
Nubo perkala,
Kaj mi turnis min al vi,
Fiera Vesper-Astro,
Vi fora glormastro,
Kaj plaĉu bril' via eĉ pli;
Ĉar ĝojfont' enkora
'As la rolo fervora
Kiun ludas vi en nokta dumo,
Kaj pli la admiro
De via brul-iro,
Ol de l' frida, suba lumo.
'Twas noontide of summer,
And mid-time of night;
And stars, in their orbits,
Shone pale, thro' the light
Of the brighter, cold moon,
'Mid planets her slaves,
Herself in the Heavens,
Her beam on the waves.
I gazed awhile
On her cold smile;
Too cold– too cold for me–
There pass'd, as a shroud,
A fleecy cloud,
And I turned away to thee,
Proud Evening Star,
In thy glory afar,
And dearer thy beam shall be;
For joy to my heart
Is the proud part
Thou bearest in Heaven at night,
And more I admire
Thy distant fire,
Than that colder, lowly light.