Emily Dickinson: "Esper'" 'as la plumaĵo ("Hope" is the thing with feathers)

"Esper'" 'as la plumaĵo— Anima ensidant'— De ĝi sonadas sen eĉ vort'— Neniamĉesa—kant'— Plejdolĉ-aŭdebla—en la Ŝtorm'— Kaj akru la tempest'— Kapabla por hontig' de l' Bird' Proviza per varmrest'1— Mi aŭdis ĝin en plejkalmland'— Ĉe Fremdmar' sonis ĝi— Neniam, tamen, en Ekstrem', Krumbpetis2 ĝi—de Mi.

"Hope" is the thing with feathers— That perches in the soul— And sings the tune without the words— And never stops—at all— And sweetest—in the Gale—is heard— And sore must be the storm— That could abash the little Bird That kept so many warm— I've heard it in the chillest land— And on the strangest Sea— Yet, never, in Extremity, It asked a crumb—of Me.

---

1: resto ~ restado
2: krumbo ~ panero (de la Angla "crumb")